|
شفاى نابينا
ابوبصير از شاگردان برجسته
امام باقر عليه السلام بود. او از بينايى
محروم
بود و از اين جهتشديدا رنج مىبرد. روزى به
حضور امام باقر عليه السلام شتافته و
از آن حضرت پرسيد: آيا شما وارث پيامبر هستيد؟
امام: بلى.
-
آيا
رسول خدا صلى الله عليه و آله وارث تمام
پيامبران و وارث علوم و
دانشهاى آنان بود؟
امام: بلى.
-
شما
مىتوانيد مرده را زنده كنيد و كور مادرزاد را
معالجه نماييد و از
آنچه كه مردم در خانههايشان مىخورند، خبر
دهيد؟
امام: بلى. ما همه اينها
را به اذن خداوند انجام مىدهيم.
او مىگويد: در اين هنگام
امام باقر عليه السلام فرمود: اى ابابصير!
نزديك
بيا. من نزديك حضرت رفتم. آن حضرت با دست
مبارك خود روى چشمان مرا مسح نمود. در اين
حال من خورشيد و آسمان و زمين و خانهها و هرچه در شهر بود همه را
ديدم.
آن گاه به من فرمود: آيا
مىخواهى كه اين چنين باشى و در روز
قيامتحساب تو
مانند بقيه مردم باشد و خداوند هرچه را اراده
فرمود، همان شود يا مىخواهى به حال
اول برگردى و بدون حساب به بهشتبروى؟! ابوبصير گفت: مىخواهم به حال
اول برگردم.
پيشواى پنجم بار ديگر
دستبر چشمان ابوبصير كشيد و چشمان او به حال
اول
برگشت.
|
